Jesus se hande in Brakpan

Ek geniet die kuier by ons gemeente se seniors, veral die enkellopendes. So hoor en sien ek hoe opgewonde tannie Ina van der Schyff vertel van hoe hulle serpe brei, vetkoeke bak en soms net ‘n lekker koue bottel water uitdeel aan bedelaars en karwagte.  Dit het begin by haar en die dames in haar woonstel blok.

Ek vra toe of ons dit as uitreik kan doen vir ons gemeente se vrouediens projek en sy was baie opgewonde.  Ons het skenkings gevra by die vroue in ons gemeente en self wol aangekoop en ander vroue het begin brei aan serpe.  Ongeveer 170 serpe is gebrei, vetkoeke is gebak en gesmeer vir 30 Mei 2018 se uitreik wat om 09h30 in Springs en Brakpan sou plaasvind.

Die persone wat die serpe ontvang het, was baie dankbaar maar die terugvoer en ander tipe dankbaarheid van elke vrou wat die diens gelewer het, was eintlik die sukses uitreik geleentheid.  Ons voete van bereidheid het iemand se hart getref, die glimlagte terwyl ons uitdeel, het vir iemand hoop gegee dat die wêreld nog omgee.

Ek deel graag een dame se terugvoer: “Ek het weereens besef dat dit wat ek het, net genade is. Die onbekendheid van ‘n karwag of selfs ‘n boemelaar het my laat besef dat ons nie weet wat in elkeen se lewe gebeur het nie. Ons het familie en vriende wat omgee. Dit was verblydend om die glimlag te sien en ‘n dankie te hoor. Ons sien immers elke dag mense wat swaar kry. Dit was vir my ‘n leerskool.”

Henriëtte Dercksen, ons predikant se vrou, is altyd betrokke en is ook hier besig met die uitdeel en bemoediging van hierdie mense. Mag hierdie stukkie wat jy nou gelees het, vir jou ‘n bietjie insig gee in die boemelaar en karwag se lewe. Is dit ‘n keuse, of is dit omstandighede? Kom ons vra die Here om ons te leer om vir ‘n paar ure net in iemand anders se skoene te staan. Mag ons almal as ons gaan slaap waardering, dankbaarheid en liefde ervaar en God dank vir Sy genade is ons lewens.

Nederige tannie Ina en haar helpers begin weer in Junie brei vir volgende jaar se projek!

Advertisements

Hoe lief het jy jou Bybel?

Ek het ’n tyd gelede ’n WhatsApp ontvang met die volgende kosbare aanbieding van Wayne Cordeiro oor sy ondervinding in China.  Verskeie van die lesers het waarskynlik ook die WhatsApp ontvang, maar ek het gedink dat dit noodsaaklik is dat hierdie boodskap elke Christen in Suid-Afrika bereik.  Miskien sal DIE GOEIE TYDING ’n goeie begin wees.

Wayne Cordeiro vertel:

Ons gaan van tyd tot tyd China toe om Christen leiers op te lei. Op ’n keer het ons 22 leiers van die Hunan Provinsie in China gebring vir opleiding.  Hulle het 13 ure lank per trein gery om by ons hotel uit te kom.  Daar het hulle twee-twee met die hysbak boontoe gekom, sodat hulle nie sou aandag trek nie.  So het hulle by ons klein 700 vt² woonstelletjie gekom.

Wanneer ’n mens in China onderrig, begin jy 08h00 in die oggend, en jy is nie klaar voor 17h00 nie.  Jy leer die mense die HELE dag. Die sitkamertjie was klein. Daar was geen lugversorging nie en die vloer was ’n harde houtvloer.  Die 22 het daar gesit. Ek het rondgekyk en gevra: “As ons nou gevang word, wat sal met mý gebeur?” “O, jy sal binne 24 uur gedeporteer word en ons sal vir 3 jaar tronk toe gaan,” het hulle gesê.

“Julle maak ’n grap,” het ek gesê. “Hoeveel van julle was al in die tronk vir julle geloof?” Uit die 22 het 18 hulle hande opgesteek.  “Dit kan nie waar wees nie!” het ek gesê. Ek het na hulle gekyk en gesê: “Julle 22, oor hoeveel mense is julle opsieners?”  Hulle was klein-groepleiers van ondergrondse kerke in die Hunan Provinsie. “As julle al die mense onder julle ampsgebied bymekaar tel, hoeveel sal dit wees?” het ek gevra.

Hulle het ’n rukkie geneem om alles bymekaar te tel en toe gesê: “Net oor die 20 miljoen.” “Wát?” het ek gesê – jy sien, ons vergeet dat daar 1.3 biljoen mense in China is!  “Dis ongelooflik!” Wel, ek het vyftien Bybels gehad wat ek uitgedeel het. Natuurlik was daar sewe wat nie gekry het nie.

“Kom ons blaai na 2Petrus 1,” het ek gesê, “ons gaan dit lees.” Op daardie punt het een vrou hare gegee aan iemand wat langs haar gesit het. Ek het gedink: dit is interessant!  Toe ons die Skrifgedeelte begin lees, het ek verstaan waarom die vrou haar Bybel weggegee het. Sy het die hele gedeelte gememoriseer en sy het die hele hoofstuk voorgedra!

Toe die sessie klaar was, het ek tydens die breek na haar toe gegaan. ”Jy het die hele hoofstuk opgesê,” het ek gesê. “O ja, ek het baie hoofstukke gememoriseer.” “Waar het jy so baie hoofstukke gememoriseer?” het ek gevra. Haar antwoord het my stom geslaan: “In die tronk.” “Het julle baie tyd in die tronk?” het ek gevra.

“Konfiskeer hulle nie die Bybel nie?” “O ja!  Maar mense bring Skrifgedeeltes in wat op stukkies papier geskryf is.” “Maar as hulle die stuk papier by jou kry, sal hulle dit nie konfiskeer nie?” “O ja,” het sy gesê, “dit is hoekom jy dit so gou as moontlik memoriseer.  Al kan hulle die papier wegneem, kan hulle nie vat wat in jou hart gebêre is nie!” “Wow!”ek het gedink. Na drie dae kry jy hierdie mense lief!

Toe die opleidingsessie klaar is, het ek vir hulle gevra hoe ek vir hulle kan bid, want ek gaan nou terug Amerika toe.  “Julle was so wonderlik,” het ek gesê, “Hoe kan ek vir julle bid?” Hulle het gesê: “Jy weet, julle kan in Amerika enige tyd bymekaar kom soos ons nou het.  Kan jy bid dat ons eendag nét soos julle kan wees?”

Ek het na hulle gekyk en gesê: “Ek sal dit nie doen nie.” Hulle het my met groot oë aangekyk en gevra: “Hoekom nie?!” Ek het geantwoord: “Want julle het vir 13 uur met ’n trein gery om hier te kom. As jy in my land vir meer as ’n uur moet ry, kom die mense nie. Julle het drie dae lank op ’n houtvloer gesit. In my land, as mense vir langer as 40 minute moet sit, loop hulle.

Julle het nie net drie dae lank op ’n harde houtvloer gesit nie, maar dit was sonder lugversorging. As daar in my land nie sagte banke is met lugversorging nie, kom die mense dikwels nie terug nie. “In my land het ons ’n gemiddeld van twee Bybels per gesin.  Maar ons lees dit nie! Julle het feitlik geen Bybels nie, en julle memoriseer dit van stukkies papier af. Ek sal nie bid dat julle net soos ons word nie.  Maar ek sal bid dat ons net soos julle word!”

Vertaling van ’n aanbieding deur

Wayne Cordeiro op YouTube by:

https://www.youtube.com/watch?v=M9IvG-vVI2k

Skynheilige Baptiste

Ek bedoel nie dat die Baptiste per se skynheilig is nie. My bedoeling is eerder dat skynheilige mense ook in Baptistekerke voorkom. Wie is hierdie mense en hoe kan jy weet of jy een van hulle is? ‘n Oorsig oor Matt. 23 sal jou help om te weet.

In hierdie hoofstuk het Jesus die Joodse leiers se skynheiligheid aangespreek.  Hulle was geldgierig, korrup, en het die armes uitgebuit.  Hulle het nie eers gehuiwer om dit in die tempel te doen nie (Matt. 21:12-13, Luk. 20:47-21:4).  Die res van die volk het hulle voorbeeld gevolg.

Dwarsdeur die geskiedenis het Israel die profete vermoor en uiteindelik haar eie Messias gekruisig (Matt. 23:34-37, vgl. 21:33-39, 27:20, 23, 25, Hand. 2:22-23, 36, 7:52).  Gevolglik het Jesus besluit om die tempel en stad te verwoes, en die evangelie na die heidene toe te stuur (Matt. 23:38, 21:41).

Toe Jesus van die tempel af wegloop het een van die dissipels die tempel se massiewe wit marmer stene (sommige van hulle 12 x 3.6 x 3.6 meter) en goue versierings uitgewys (Mark. 13:1). Die ander dissipels was net so in hulle skik (Matt. 24:1, Luk. 21:5).

Maar uiterlike skoonheid het nie vir Jesus beïndruk nie.  Hy het gesien dat die volk se harte korrup is (Matt. 23, Joh. 2:24-25), en het gesê dat die tempel heeltemal verwoes sal word: daar sou nie een klip op ‘n ander bly staan nie (Matt. 24:2).

Dit het inderdaad so gebeur. In 70 n.C. het die Romeinse generaal Titus hout stellasies teen die tempel mure laat oprig en dit aan die brand gesteek. Die intense hitte het die stene laat krummel. Die Romeine het dit gesif om die goud uit te kry, en die bou rommel in die Kidron vallei gaan stort.

Die punt wat ek probeer maak is dat ons godsdiens ook uiterlik kan wees soos die Jode s’n. En indien dit so is sal die Here ons verlaat. Hy gee nie om hoe goed, mooi, godsdienstig en indrukwekkend jy vir ander lyk nie; wat saak maak is die hart (1Sam. 16:7).

Wat sien die Here in jou hart? Is jy dieselfde persoon voor mense as wat jy is waar niemand jou sien nie? Leef jy by die huis soos wat jy by die werk, skool, kerk en ander publieke plekke lewe? Ken ander mense jou soos wat jou man, vrou, ouers of kinders jou ken?

Of is jy soos ‘n verkleurmannetjie wat by jou omgewing aanpas? Hoe sien die Here jou? Dalk het jy al die gesegde gehoor: ‘What a man is on his knees before God, that he is, and nothing more’?

Wat ek eintlik vir jou vra is of jy skynheilig is? Leef jy ‘n dubbele lewe? Behoort jou hart aan die Here alleen, of staan jy soos Simson met een voet in die wêreld (Rigt. 14:1-3, 16:1, 4, 20-21, Jak. 1:8, 1Joh. 2:15-16)?

Kan jy Christenskap vlot praat, sonder dat jy die krag daarvan ken (Matt. 23:3, 2Tim. 3:5)? Leef jy heilig? Kan jy goed voor ander bid, maar jy weet nie wat dit beteken om agter ‘n toe deur op jou knieë te gaan en met die Here te praat nie (Matt. 23:5, 6:5)? Beoefen jy jou godsdiens voor ander, maar jy het nie ‘n persoonlike verhouding met die Here waarin jy deur die dag aan Hom dink en tot Hom bid nie (Matt. 23:5, 6:5)?

Gee jy bydraes vir die kerk waar mense kan sien jy gooi iets in die sakkie, of waar mense jou naam op die bankstate kan sien, maar in jou persoonlike begroting is daar nie plek vir mense wat sukkel nie (Matt. 23:23, 6:1-2)? Jy sê dat jy nie geld het om sendelinge te ondersteun nie, maar as dit jou pas het jy geld vir McDonald’s of nóg ‘n paar skoene (al is daar 7 pare in jou kas wat jy in meer as ‘n jaar nie gedra het nie).

Lyk jy uiterlik soos ‘n goeie mens, terwyl jy innerlik vol van selfsugtige plesiere, gierigheid, boosheid en ander sondes is (Matt. 23:25-28)? Haat jy die sonde wat in jou hart is en stry jy daarteen (Rom. 7:18-19), of koester jy dit in die geheim terwyl jy net maak of jy die Here dien (Matt. 23:28)? Hardloop jy m.a.w. saam met die hase, terwyl jy saam met die honde blaf?

Noem jy jouself ‘n Christen, maar eintlik wil jy jou doodskaam as jy langs ‘n regte Christen staan wat nie bang is om by ‘n braai oor die Here te praat nie? In jou opinie is die persoon te radikaal, maar eintlik is hy of sy net ‘n konsekwente Christen. Jý is eintlik die een wat nog nie weergebore is nie. O, jy het ‘n bekeringsdatum en ken ‘n honderd of meer Christelike terme, maar jou lewe wys dat jy nie gered is nie.

Ek wil jou uitdaag om jou te bekeer. Vra die Here om met sy alsiende oë in jou hart in te kyk. Erken dat jy nie eers al die sonde sien wat soos bakterieë in die krake van jou hart wegkruip nie. Sê vir Hom dat jy deur jou skynheilige lewe sy goeie Naam deur die modder gesleep het. Bely dat dit ‘n ernstige oortreding is om sy heilige Naam met jou sondige leefstyl te assosieer: jy het jouself ‘n Christen genoem, maar nie soos een gelewe nie.

Vra vergifnis dat jy tot nou toe gedink het jy is gered, omdat jy jou met Christelike mense en dinge vereenselwig. Daardeur het jy die bloed van Jesus goedkoop geag. Jy het gedink dat jy in jouself goed genoeg is, en dat jy nie sy kruisdood nodig het nie.

Wees bowenal dankbaar dat Jesus ook vir skynheilige mense gesterf het. Weet dat sy bloed jou skynheilige hart kan skoon was. Hy is almagtig en kan ‘n skynheilige hart in ‘n opregte een verander. Glo dat Hy daartoe in staat is en verlaat jou op sy genade. Wag geduldig op Hom. Hy sal vir jou deurkom en jou nie in die steek laat nie.

Maar as jy jou nie bekeer nie, sal jou straf erger as die moordenaar en verkragter s’n wees (Luk. 12:47-48). “Hulle sal ‘n swaarder oordeel ontvang.” (Luk. 20:47). Soos die Here Jerusalem en die tempel verwoes het (Matt.24:2), sal Hy jou verwoes (Matt. 10:28, 2Tess. 1:9).

Dalk is jy ‘n gelowige en het God die bg. woorde soos ‘n swaard gebruik om in jou hart in te sny, en vir jou dinge te wys wat jy nie voorheen gesien het nie (Heb. 4:12-13). Mag die Here die salf van vertroosting op jou wonde smeer. Die Here het jou lief en wil jou nie seermaak nie. Hy doen dit tot jou beswil en wil hê dat jy soos Jesus moet wees. Hy is soos ‘n dokter wat jou seermaak omdat Hy jou wil help (Heb. 12:10-11). Vra vir vergifnis dat jy jou hart tussen Jesus en die wêreld verdeel het (Jak. 4:4). Vra dat die Here jou hart sal verenig om net aan Hom te behoort (Ps. 86:11).

Miskien het die bg. lering jou glad nie aangespreek nie. Dit kan een van twee dinge beteken.

[1] Jou gewete is al so hard dat hierdie dinge jou nie eers pla nie. Jy is baie naby daaraan om die onvergeeflike sonde te pleeg, indien jy dit nie alreeds gedoen het nie (Spr. 29:1).

[2] Jy lewe naby die Here en haat skynheiligheid soos die pes. As jy dit in jou hart sien, gebruik jy die wapens van Ef. 6:10-20 om daarteen te veg.  Dank die Here dat Hy jou gehelp het om Hom opreg lief te hê. Maar bid ook Dawid se woorde in Ps. 139:23-24: “Deurgrond my, o God, en ken my hart; toets my en ken my gedagtes; en kyk of daar by my ‘n weg is van smart, en lei my op die ewige weg!”

Ivor Jefferies

Skrifgebondenheid: ‘n Waarde wat jou lewe definieer

Wat ag ek waardevol in my lewe?  Hierdie dinge gaan my besluite oorheers.  As iets vir my waardevol en kosbaar is, dan neem ek besluite daarvolgens en ek rig my lewe in daarvolgens.

As kind van die Here, as gelowige, moet ek vooraf saam met die Here bepaal wat my waardes gaan wees.  Wat gaan die maatstaf wees waarvolgens ek lewe? Ek kan dit nie maar net opmaak soos wat ek aangaan nie.  Salomo gee in Spreuke 4:26-27 vir sy seun die volgende raad: “²⁶Baken jou koers af, dan sal jy seker wees van elke tree. ²⁷Moenie links of regs wegdraai nie, weerhou jou van die verkeerde koers.”  Met hierdie waardes baken ek saam met die Here ’n koers vir my lewe af.  As ek dit nie vooraf saam met die Here en saam met ander gelowiges gaan doen nie, gaan ek dit wel later maak – met die wêreld!

Ons sou miskien hierdie artikel ook kon noem: “Hoe om nie die verlore skaap te word nie,” of “Hoe om nie die verlore seun te word nie”.

Die volgende waardes hou my op die regte pad:

[1] ’n Ware verhouding met die Here.

[2] ’n Goeie verhouding met Mense.  Hier is daar waardes wat my lewe definieer.

Skrifgebondenheid: Ek onderhandel nie oor die Woord nie. God Said it – That Settles it!

Ons teks is Psalm 119:1-11. Net eers ’n paar vinnige feite oor die Psalm:

• Dit is die langste Psalm met 176 verse.
• As jy aanmekaar lees, sal dit jou 30 minute neem om die Psalm deur te lees.
• Die Hebreeuse Alfabet het 22 letters (ons s’n het 26 letters).
• Psalm 119 bestaan uit 22 dele waarvan elke deel begin met ’n Hebreeuse letter – in die regte volgorde.  Daar is 22 dele (strofes) en elke deel het 8 verse.
• Elke vers begin met ’n woord wat met die letter begin wat korrespondeer met daardie perikoop (strofe).
• In hierdie 176 verse word daar 177 op verskillende wyses verwys na die Woord.
• Hierdie Psalm is ’n kunswerk in die Hebreeus.  Selfs in vandag se literêre omgewing, beïndruk Psalm 119.  Dit is nie omdat die rym so goed is nie, maar omdat die gedig literêr so goed uiteengesit is:

 

[a] As ek alleen is, dink ek aan U, ek bedink U Woord.

[b] Anders as my tydgenote soek ek net na U, U Woorde vergeet ek nie.

[c] Aanslae van die vyand maak my nie bang nie, die Waarheid sal ewig staan.

[d] Afgesien van wat almal dink, rus ek in U, U Woorde gee my vrede.

[e] Bedrieglik is die leuens wat vertel word, maar ek glo dit nie.

[f] Bedrog staan my nie aan nie.  Ek hou by die beproefde pad.

[g] By U is die absolute waarheid, U Woord is betroubaar.

[h] Behalwe vir U Woord, is daar vir my niks waardevol in hierdie wêreld nie.

[i] Christus is my Redder. My oë is op Hom.

[j] Chaos kan maar druis en dreun, my voete sal nie struikel nie.

[k] Clichés is waaraan mense vashou, maar dit verwoes hulle lewens.

[l] Celsius kan maar styg, aan die U Woord sal ek bly vashou.

 

Dit is die waardes wat my lewe definieer. Kom ons kyk na hierdie waarde wat my op die regte koers hou.  Ek onderhandel nie oor die Woord nie.  Wat wil die Here deur sy Woord in my lewe doen?  Wat is die voordele van Skrifgebondenheid in my lewe?

 

(1) Die Woord hou my op die regte pad

“⁹Hoe kan ’n jongmens sy lewe skoon hou? Deur hom te hou aan u woord! ¹⁰Ek wil aan U gehoorsaam wees met my hele hart, laat my nie afwyk van u gebooie nie. ¹¹ Aan u beloftes hou ek vas, dit weerhou my van sonde teen U.” (Ps. 119:9-11).

Wanneer ek Skrifgebonde lewe, sal ek op die regte pad bly.  Wanneer ek die Woord die finale gesag in my lewe maak, gaan ek nie iewers ’n groot flater maak waaroor ek spyt sal wees nie.

Ek sien dit in my eie lewe.  Die dinge waaroor ek spyt is, is die dinge wat ek gedoen het wanneer ek nie my lewe aan die Woord onderwerp het nie.  Dit is daardie kere toe ek my vrou seer gemaak het; die kere toe ek mense teleurgestel het.  Dit is die kere wat mense Jesus nie in my kon sien nie.

Die Ou Vertaling (1953) stel dit mooi: “¹⁰ Ek soek U met my hele hart; laat my nie afdwaal van u gebooie nie. ¹¹Ek het u woord in my hart gebêre, dat ek teen U nie sal sondig nie.”

Die Christelike lewe gaan nie oor wette, reëls en regulasies nie.  Dit gaan oor ’n verhouding met die Here Jesus.  Dit gaan oor die beste maak van hierdie lewe, en dit gaan oor die uitleef van my lewensroeping. Wanneer die Woord die finale gesag in my lewe het, loop ek op die pad waar die Here my lei.

Te veel mense vra vir tekens.  Hulle bid: ‘Gee vir my tekens sodat ek weet wat om te doen.’  Maar die Woord is voldoende.  Daar is immers nie tekens en mense wat jou moet kom besweer en al hierdie vreemde dinge nie.  Die Woord is genoeg.  As ons by die Woord hou, loop ons klaar die pad wat die Here ons wil laat loop.

 

(2) Die Woord gee my lewe ware betekenis

“³⁷Weerhou my van ’n nuttelose lewe, laat my leef op die weg wat U aanwys. ³⁸Vervul ook aan my die belofte wat U gegee het aan dié wat U dien.” (Ps. 119:37-38).

Die Woord wys my nie net die regte pad aan vir my lewe nie; dit gee my lewe betekenis.  Die Psalmis vra die Here mooi: “Here – weerhou my van ’n nuttelose lewe!”  Hy is besig om ’n saak uit te maak – hy is besig om ’n gedig van 176 verse te skryf om te sê:

As ek my hou aan die Woord, sal my lewe nie nutteloos wees nie.  My lewe sal betekenis hê.  Wanneer ek die Woord bestudeer, sal ek dit oordink en dit uitleef.  Dan beleef ek vervulling.  Ek beleef tevredenheid.  My lewe kry betekenis. Wanneer ek lewe volgens die Woord, belê ek my lewe reg en my lewe lewer goeie dividende.  Daar is niks so bevredigend as om vir die Here te lewe nie.  Daar is niks wat my lewe soveel betekenis gee, as om volgens die Woord te wandel nie.

Wanneer ek dus volgens die Woord van God lewe is daar nie net minder dinge waaroor ek spyt is nie, maar my lewe bring goeie vrug voort waaroor ek bly is en wat my lewe vol maak.

 

(3) Die Woord gee my stabiliteit

“⁸⁹U woord, Here, staan vir altyd vas in die hemel. ⁹⁰U trou is van geslag tot geslag; U het die aarde gemaak, en dit staan vas.” (Ps. 119:89-90).

Almal van ons sal deur moelike tye gaan.  Hierdie lewe bied baie onsekerheid.  Daar is baie dinge wat ‘my hok kom ruk’. Soms is daar storms. Christene word nie gevrywaar van moeilike tye nie. Dinge gebeur:

• Ek verloor my werk, ek word siek.
• My lewensomstandighede verander.  Hierdie dinge gebeur. Dit kan met enigiemand gebeur.  Die feit dat ek ’n Christen is, beteken nie dat my besigheid nie deur ’n moeilike tyd kan gaan nie.  Maar dit is nie my finansies, gesondheid of verhoudings wat my stabiliteit gee nie. Dit is die Woord van die Here wat dit doen.
• My omstandighede sal verander – maar die Woord van die Here sal NOOIT verander nie!
• My bankbalans kan fluktueer, maar die Woord van die Here bly dieselfde. “Ek, die Here, het nie verander nie, daarom het julle nie te gronde gegaan nie”(Mal. 3:6).

 

Die Here verander nie. Sy Woord verander nie. Daarom gee dit vir ons voorspelbaarheid en stabiliteit in ’n vinnig veranderende wêreld.

 

(4) Die Woord gee my vreugde

“¹¹¹U verordeninge maak ek altyd my eie, want hulle is vir my ’n vreugde. ¹¹²Ek lê my daarop toe om u voorskrifte altyd uit te voer.” (Ps. 119:111-112).

Die Woord van God hou my nie net my op die (1) regte pad nie.  Die bring nie net vir my groot (2) bevrediging nie en gee nie net vir my (3) stabiliteit nie.  Die Woord gee ook vir my groot vreugde!

Die sleutel is weereens ’n verhouding met God!  As ek nie ’n verhouding met die Here het nie, verstaan ek nie die Woord nie.  Waarom sal ek my lewe wil inrig volgens ’n boek wat oor die laaste 3,400 geskryf is?  Dit maak nie sin nie.

Wanneer ek nie ’n lewende verhouding met die Vader het nie, maak die Bybel nie sin nie.  Maar wanneer ek ’n verhouding met die Vader het, word die Bybel my verhoudingsboek.  Die Bybel help my om die Here nog beter te leer ken.  Die Bybel wys my die pad van seën.  Dit wys my die pad van vrede en vreugde. Dit maak my bly om naby aan die Here te lewe. Dit maak my bly wanneer ek sien hoe my vrou en kinders die vrugte pluk van my verhouding met die Here.

 

(5) Die Woord gee my sekuriteit

“¹⁶⁵Vir dié wat u wet liefhet, is daar groot sekerheid; niks kan hulle laat  struikel nie. ¹⁶⁶Ek vestig my hoop op hulp van U, Here, u gebooie gehoorsaam ek” (Ps. 119:165-166).

Die Woord gee my net nie voorspelbaarheid en stabiliteit nie.  Wanneer ek die Woord in my hart bêre, bied dit ook vir my sekerheid.  Hebreërs 13:6 sê: “Daarom kan ons met vertroue sê: ‘Die Here is my helper, ek ken geen vrees nie: wat kan ’n mens aan my doen?’”

Die Here se Woord bied vir ons sekuriteit:

• Ek is meer as ’n oorwinnaar(Rom. 8:37).
• Daar is geen veroordeling nie (Rom. 8:1).
• Ek is vrygemaak van die wet van sonde (Rom. 8:2^a).
• Ek is vrygemaak van die Dood(Rom. 8:2^b).
• Ek het oorwinning oor Sonde (1Joh. 5:4).
• Ek het oorwinning oor die dood (1Kor. 15:55).

 

Maar een van my gunsteling verse is: “Ek gee hulle die ewige lewe, en hulle sal in alle ewigheid nooit verlore gaan nie.  Niemand sal hulle uit my hand ruk nie.” (Joh. 10:28). Jy sien, hoe meer ek my verdiep in die Woord, hoe meer ek my verdiep in my verhouding met die Here, hoe dieper word my sekerheid.  Dit is een van die tekens van geestelike volwassenheid – geloofsekerheid. Ons lewe nie meer in en met vrees nie.

 

(6) Die Woord wys my die pad na redding

“Ek smag na u redding, ek vertrou op u woord.” (Ps. 119:81).

Die Psalmis sê Hy vertrou op die Here vir sy redding – soos Hy beloof het.  Dit is die Woord wat my die pad wys na Redding. As ek na die skepping kyk, wéét ek daar is ’n God.  Daar is ’n 100 biljoen waarneembare sterre.  As jy al die teleskope inspan, kan hulle ’n beraamde 100 biljoen ‘tel’.  Van hierdie 100 biljoen kan ons ongeveer 9,000 met die oog sien, 4,500 in die Suidelike- en 4,500 in die Noordelike Halfrond.  Onder al 100 biljoen sterre, is daar net konkrete bewys van lewe op een planeet: ons s’n!  Wanneer ek na God se skepping kyk, dan moet ek erken dat daar ’n God is.

Wanneer ek na die skepping kyk, weet ek mos iemand moes dit maak.  Wanneer ek in die middel van die somer deur Namakwaland ry, lyk dit dor en dood.  Kom ek daar in September, is daar tienduisende blomme.

As ek kyk hoe die natuur werk, die geslote ekologie wat alles vanself doen, dan weet ek mos daar is Iemand wat betrokke moes wees om dit te maak. Dit is soos in my huis. Die skottelgoedwasser het mos nie ontstaan deur evolusie, net omdat daar ’n behoefte was nie.  Nee, iemand het dit gemaak.  Net so weet ek dat Iemand die hele skepping gemaak het.

Deur die skepping kan ek sien dat daar ’n God moet wees.  Maar ek kan nie deur die Skepping sien wie hierdie Maker is nie.  Ek het iemand nodig om my te vertel.  Ek het iets nodig om dit vir my te sê.  Dit is die Woord wat my toelaat en help om God te leer ken.  Dit is die Woord wat my vertel van die Here Jesus Christus.

In Johannes 14:6 sê Jesus: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe.  Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie.”  Dit is die Woord wat vir my die pad wys na redding.  Johannes sê in die eerste hoofstuk van sy Evangelie (1:12): “Aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.”  Johannes sê verder: “As iemand nie opnuut gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie.” (Joh. 3:3). “Bekeer julle en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus, en God sal julle sondes vergewe” (Hand. 2:38).

Skrifgebondenheid is nie ’n waarde wat net iewers teen ’n muur moet hang nie.  Dit is ’n waarde wat op ons harte geskryf moet staan. Dit is God se Gees wat my deur die Woord:

• In die regte verhouding met God bring.
• Help om nie op die verkeerde pad te beland nie.
• Leer hoe om reg te lewe en hoe om my kinders groot te maak.
• Vreugde, vrede en blydskap gee.

 

Dit is die Woord wat my vertel van die kruis van die Here Jesus, want ek weet ek is verlore sonder Christus; verlore in my sonde.  Maar dit is die Woord wat my weer terugbring na die Vader toe.  Dit is die Woord wat my uitdaag om die Here Jesus aan te neem as Verlosser en Saligmaker; wat lei tot my redding.

Ons moet Skrifgebonde lewe. Ons mag nie hier onderhandel nie.  Ek kan mos nie vir my siel en redding onderhandel nie, of hoe?

Johan Delport

‘n Christelike perspektief op die kerkgeskiedenis

Kerkgeskiedenis kan nie bloot vanuit ’n suiwer historiese perspektief bestudeer word nie.  Dit kan ook nooit losstaande van die geskiedenis van die wêreld bestudeer word nie.  Kerkgeskiedenis is heilsgeskiedenis binne die raamwerk van God se handelinge met die hele wêreld.  Die Kerk bevind haarself midde-in die wêreld, maar as gelowiges in die volkome werk van Jesus Christus, moet ons vanuit ’n Bybelse perspektief na God se ontvouing van Sy heilsgeskiedenis vir hierdie wêreld kyk.

Wat beteken dit?

Eerstens moet ons ’n Bybelse begrip hê van God.  Dit is belangrik dat ons die fundamentele waarheid dat God IS, beklemtoon. Hy is ewig (Jer. 10:10); Hy is die Skepper (Gen. 1, Ps. 100); Hy is buitengewoon verhewe bo die mens (Deut. 4:39, Jes. 55:8); Hy is Alwetend (Spr. 15:3); Hy is Soewerein (Spr. 16:4, 33).  Ons kan ’n lang lys van God se volkomenhede hier byvoeg, maar die punt is: sonder ’n Bybelse verstaan van wie en wat God is, is die bestudering van Kerkgeskiedenis maar net ’n akademiese oefening wat sterk herinner aan die skolastiek van die Middeleeue.

Tweedens moet ons ’n Bybelse verstaan van die mens hê.  Die mens is ’n unieke skepping van God.  Die skepping van die mens span die kroon op God se skeppingswerk (Gen. 2:7).  Die mens is na die beeld van God geskape (Gen. 1:26-27).  Juis hierdie kroon van God se skepping het die hele mensdom in ellende gedompel deur te val vir die leuen van Satan – en so die dood oor alle mense te bring (Rom. 5:12; Ef. 2:1).  Sedertdien het die mens ‘n slaaf van die sonde geword; ’n slawerny waaruit hy homself nie kan loskry nie.

Derdens moet ons ’n Bybelse begrip hê van die waarheid.  God se Woord is die Waarheid verpersoonlik in die Here Jesus, presies soos Hy dit uitgespel het in Johannes 14:6. En Hy vra ook die Vader om dié wat aan Hom behoort, te heilig in die Waarheid en noem dit “u Woord is die waarheid” (Joh. 17:17). Wanneer Sý Woord verkondig en geëer word, sal God self die stempel van Sy seën daarop afdruk (Jes. 8:20; Jer. 9:23-24). God se hand kan baie duidelik gesien word waar dit deur die geskiedenis van die wêreld beweeg. Juis daarom moet die Skrif ons vertrekpunt wees. En die Skrif moet ook deur die geskiedenis beweeg en dit voleindig.

Bybelse stellings m.b.t. God se hand in die geskiedenis:

1. Die gesin is nie iets wat in die denke en hart van die mens ontstaan het nie, maar by God (Gen.1:28; 2:20; Deut.4:9-10; Matt. 19:4-6).

2. Selfs die regeringsinstansie wat ordelik moet bestuur en verantwoordelikheid moet neem vir mense, het sy beslag by God (Gen.9:5-6; Dan.5:21; Rom. 13:1-7).

3. God se algemene genade aan die regverdige én die onregverdige betreffende reën, droogtes en rampe, is die bewys van God se hand in die geskiedenis van die mens (Matt.5:45 en Ps. 104:8vv).

4. God is selfs in beheer van ’n volk se nasionale sake soos in die geval van die gee van die Wet by die berg Sinai (Eks.19:15vv).

5. God hou selfs volkereaanspreeklik vir hulle sondige optrede.  Hy alleen verlang heiligheid in elke faset van die samelewing – Sodom en Gomorra is ’n sprekende voorbeeld (Gen.19), en Babilon in Daniël.

6. Die voorsienigheid van God: Die mens behoort liggaam en siel aan God. Ons moet egter begryp dat die neerskryf van die geskiedenis ook ’n Bybelse oorsprong het.

 

Alhoewel Kerkhistorici redelik algemeen aanvaar dat Eusebius (260-339) die eerste persoon is wat ’n formele Kerkgeskiedenis geskryf het, nl. Historia Ecclesiastica en hom die titel die “Vader van Kerkgeskiedenis,” gegee het, moet ons ook let op Lukas se bydrae.

Lukas was ’n geskiedskrywer in die ware sin van die woord.  Hy bied sy materiaal in die Evangelie van Lukas en die Handelinge van die Apostels aan soos nét een van die beste verteenwoordigers van die Grieks-Romeinse skrywers kon doen.  Hy het gebruik gemaak van die geskiedskrywingsmetodes van die antieke wêreld, 300 jaar voor Eusebius.

Lukas bewys hoe die Evangelie van Jesus Christus die mens tot oorgawe gedwing het in die nuwe geboorte en hoe die Handelinge van die Apostles ons wêreld betree het deur die prediking van die Woord.  Die uitbreiding van die Christelike geloof was vir Lukas die werk van God – deur die Heilige Gees en nie die produk van mensehande nie.  Hierdeur het hy die aandag van die Kerk op twee pole gevestig: Die werk van die Heilige Gees in die vorming van die plaaslike gemeente en tweedens in hoe hierdie liggaam van Christus, Sy bruid, moet funksioneer binne die wêreld.

Kom ons Let op Lukas se werkswyse in Lukas 1:1-4:

• Sy bronnein verse 1-2.  Lukas het gebruik gemaak van ooggetuies en bedienaars van die Woord van God.
• Sy metodein vers 3.  Hy het sorgvuldige navorsing gedoen en alles noukeurig en met versigtigheid neergeskryf.
• Sy doelwitin vers 4.  Sodat ons die juiste waarheid kon bekom en ’n breedvoerige uiteensetting kan gee van dié dinge wat ons as absolutes aanvaar.

 

Hoe bring ons dan alles wat ons in die geskiedenis lees bymekaar onder ’n verstaanbare geheel?  Laat die Skrif dit self vir ons identifiseer uit Jesaja 46:8-11.

[a] Geskiedenis is vasgelê in God se bepalings.  Hy is God en nie ’n mens nie en daarom onvergelykbaar en weergaloos.  Hy sien die begin van die einde af.

[b] Geskiedenis is liniêr.  Dit het ’n begin en ’n einde, volledig en volmaak beplan deur God Self.  Dit begin met die Skepping en eindig met die herskepping van alles aan die einde van die tyd (2Pet. 3:10 en Op. 21:1-6).

[c] Geskiedenis is Teleologies.  Met ander woorde die geskiedenis van die wêreld het doelwitte en uitkomste wat die soewereine wil van God uitdruk.  Christus is die middelpunt van die geskiedenis en alles sien uit na God se voltooiing in die Wederkoms van Jesus Christus.  In dit alles maak dit God se liefde, regverdigheid, wysheid, barmhartigheid, goedheid en onverdiende genade volledig bekend.

[d] Die hele doel van die Geskiedenis is om God te verheerlik, punt! (Rom. 11:33-36).  Opsommend kan ons dus sê dat die sleutel tot die verstaan van die geskiedenis in die Woord van God lê.  Dit begin met die skepping en dit stuur voort na die laaste oordeel by die Wederkoms van Jesus Christus.  Wanneer jy dus voortaan die geskiedenis bestudeer, doen dit aan die hand van die Skrif (2Tim. 3:16-17).

In ons volgende gesprek sal ons let op die belangrikheid van die Bybel in ons eie taal en hoe die vertaling van die Bybel die Koptiese Kerk in Egipte behoue laat bly het teen die aanslag van Islam.

Johann Odendaal

Gemeentenuus uit Witrivier

Dit is moeilik om te dink dat ons al in die middel van die jaar is.  Dit voel of die tyd elke dag net vinniger en vinniger verloop maar, deur die genade, barmhartigheid en lankmoedigheid van God, kan ons niks anders doen as om Hom te eer vir Sy goedheid aan ons nie.

Ek is eerlik as ek sê dat ek soms jaloers is wanneer ek na ander gemeentes kyk.  Miskien voel julle ook so.  Dikwels lyk die gras groener aan die ander kant.  Dit is lekker om te sien dat gemeentes getuig van groei en seën.  Dit is ook goed om te hoor wat hulle alles deur die jaar gedoen het en dan wonder ek soms…  Dan word mens stil en kyk terug na die jaar wat reeds verby is.  Dan moet mens met skaamte erken dat die Here in Sy genade selfs ons klein gemeentetjie in Witrivier nie vergeet het nie.

Ons gemeente het in die afgelope jaar drie nuwe gesinne by gekry; wel, twee gesinne en ’n enkel persoon.  Wat my baie opgewonde maak, is die feit dat hulle die gemeente op ’n gereelde basis besoek.  Dis altyd lekker om daarvan te kan getuig.  Ons het ook die voorreg gehad om drie dopelinge te kon hê vanaf April 2017 tot en met September 2017.

Aan die einde van Mei 2018 het ons vier nuwe lidmate opgeneem. Wat verblydend is, is dat 2 van hulle, een van ons nuwe gesinne is wat die gemeente vanaf begin van die jaar af besoek het.

Ons dank die Here vir Sy goedheid.

Ons het twee projekte hierdie jaar gehad wat deur die vrouevereniging vir ons gedryf was; ‘n kerrie-en-rys ete waar ons baie goeie ondersteuning van buite die gemeente ook ontvang het en ‘n rommelverkoping, waar ons almal se wit olifante op die markplein van ons dorp verkoop het. Dit was beide geleenthede waar ons so besig was dat dit gevoel het ons nie behoorlik grond raak nie, maar deur die guns van die Here was dit baie suksesvol.

Ons dienste se bywoning is redelik stabiel, maar ek sal jok as ek moet sê dat dit nie beter bygewoon kan word nie. Ons aanddienste word deur ‘n baie kleiner groep mense bygewoon, maar dit is ‘n konstante groep mense wat ook groot en deels die bidure/Bybelstudies op Woensdae aande bywoon.

Ons Sondagskool en Jeug is ook twee groepies wat vir ons ‘n ligstraal is. Ons Sondagskool en Jeug aanbieder is ‘n persoon met ‘n baie groot liefde vir kinders en doen baie moeite om dit vir hulle lekker, interessant en leersaam te maak. Hulle het selfs ‘n speletjies aand by die Kerk aangebied, waar hulle die gemeente en mense van buite genooi het om te kom deelneem. Daar was verskeie prettige goed om te doen; van windbuks skiet tot oliebolle van ‘n toutjie af eet sonder om jou hande te gebruik, wat natuurlik jou gesig so taai gemaak het dat mens meer klewerig was as van daardie taai papiertjie in jou ouma se kombuis wat teen die plafon met ‘n duimdrukker vasgesit is om die lastige vlieë te vang. ‘n Baie taai affêre.

Dit sal lekker wees as ek sommer net hier kan ophou en sê dis hoe dit in Witrivier Baptiste gemeente gaan, maar dit sal ‘n halwe storie vertel. Die Here het ons geseën met baie goeie fasiliteite, maar ons is ‘n baie klein gemeente en soos dit dikwels in klein gemeentes is, gaan dit maar soms nie so voor die wind soos mens begeer nie. Ons sit soos enige ander gemeente met baie uitdagings; finansiële druk, mense wat hulle werk verloor het, huwelike wat spanning beleef, mense wat ernstig siek word, mense wat nie so getrou die dienste bywoon soos wat hulle kan nie, mense wat soms sukkel om geestelike te groei en so kan ons maar net voort noem. Soos julle nou daar sit en lees kan julle jul daarmee vereenselwig, want dit is nou mos maar hoe dit in die gemeentes is. So is dit seker in elke gemeente.

Ons pleidooi is dat julle asseblief nie sal ophou om vir ons gemeente te bid nie. Bid saam met ons die Here van die oes om ook in ons gemeente arbeiders vir die oes op te wek, want dit is ons gebed vir julle. Elke week is daar ‘n ander gemeente in die ABK vir wie ons bid. Ons bid vir hulle Leraar, gades en gesinne, vir hulle bediening, behoeftes, uitdagings, probleme, seëninge, lidmate, ens. Mag ons Kerke gekenmerk word nie net as Kerke wat die Waarheid van die Woord oor Verlossing in Christus alleen deur geloof alleen verkondig nie, maar mag ons ook bekend staan as bidders wat hulle voor die Here God die Almagtige Skepper verootmoedig en in afwagting op ons knieë bly.

Groete uit Witrivier

Gemeentenuus uit Evander

Wanneer ons nadink oor die 55 jaar wat die Baptiste gemeente op Evander bestaan, behoort die eer aan die Here Jesus en aan Hom alleen. Toe die goudmyne op Evander geopen is, is ’n aantal lidmate van die Brakpanse gemeente hierheen verplaas.  Ds. F.J. (Frans) Coertze het hulle besoek en begin bedien.  Die eerste diens is op Saterdag 18 Maart 1962 gehou.  Broers S. Badenhorst en J. van den Heever is onderskeidelik as Voorsitter en Sekretaris/Tesourier vir die gemeente benoem.  In Mei 1963 is daar ’n Baptiste gemeente gestig op Evander.  Daar was 17 lidmate.

Eredienste is aanvanklik gehou in skoolgeboue van die staatsmyn, in ’n laerskool-klaskamer en in Mnr. Fairman se motorhuis.  Dit het later verskuif na die hoërskool. Alhoewel ds. F.J. Coertze die eerste diens hier gehou het, was ds. P.J. Raubenheimer die eerste leraar wat deur die gemeente beroep is.  Hy het die gemeente vanaf 8 November 1964 as student bedien en is later beroep as leraar.  Hy het die gemeente vanaf Mei 1965 vir ongeveer 3 jaar bedien en die gemeente in Januarie 1968 verlaat.

Op 22 April 1968 is ds. J.P. (Johannes) du Preez, toe nog ’n student, na die gemeente beroep.  Hy het ’n besonderse impak op die gemeente gehad.  Hy het hom beywer vir die bou van ’n aanbiddingsplek.  Hy het met skenkings van boumateriaal die kerkgebou begin oprig.  Ds. Du Preez het die gemeente vir 8 maande as student bedien.  Daarna het hy die gemeente nog ongeveer 3 jaar en 10 maande bedien, waarna hy in Oktober 1972 Port Elizabeth toe verhuis het.

Op 9 Junie 1973 is die nuwe kerkgebou op Evander ingewy.  Ds. J.P. Du Preez was die gasspreker tydens die inwyding.

Vanaf Desember 1972 tot aan die einde van 1973 het ds. J.H.G. Raubenheimer die gemeente vir ongeveer ’n jaar bedien.  Hy het egter ’n beroep na Rietfontein ontvang en aanvaar.

In Januarie 1974 is ds. S. Raubenheimer in die gemeente bevestig as leraar.  Hy het die gemeente vir ongeveer 3 jaar en 3 maande bedien.  Tydens sy dienstermyn het die gemeente stormagtige tye beleef.  In Maart 1974 het hy die gemeente en die ABK bedank.

Hierna is ds. J.J. Barnard as student na Evander beroep.  Hy het sy bediening op 2 Oktober 1979 met ’n salaris van R 140.00 per maand begin.  Hy het die gemeente as student vir 1 jaar, en as leraar vir 3 jaar en 6 maande bedien.  In Julie 1982 het hy ’n beroep na Vanderbijlpark aanvaar. Op daardie stadium was die ledetal van die gemeente ongeveer 50. Tydens ds. Barnard se bediening hier is die gemeente pastorie gebou en voltooi.

Ds. C.P.M. (Neels) Oosthuizen is hierna beroep. Hy het die gemeente vir ongeveer 1 jaar en 6 maande bedien, waarna hy in Februarie 1984 ’n beroep na die ABK in Primrose aanvaar het.  Hy het bekend gestaan as die “dominee met die toga,” want hy was lief om in ’n toga te preek.  Na ds. Oosthuizen se vertrek, was die gemeente ’n tyd lank “herderloos” en is hulle deur verskeie leraars bedien, asook deur L.P. (Lourens) Badenhorst wat by SASOL werksaam was, en ’n deeltyds student was by die Seminarium.

Ds. A.J. (Johan) van Wyk is deur die gemeente beroep en het sy werksaamhede in Mei 1985 begin. Onder sy leiding is die gemeentelike aktiwiteite weer hervat.  Daar is ook onder sy leiding met mid-week byeenkomste op Secunda begin.  Lourens Badenhorst het hierdie byeenkomste waargeneem. Finansiële omstandighede het ds. Van Wyk egter genoop om die gemeente te bedank en na Benoni te verhuis.  Hy het die gemeente in November 1987 verlaat.

Tydens ’n gemeentevergadering op 25 Junie 1987, gedurende die bediening van ds. Johan van Wyk, is ds. Lourens Badenhorst as studenteleraar beroep.  Nadat ds. Van Wyk die gemeente verlaat het, het ds. Badenhorst voortgegaan met die bediening in die gemeente.  Hy het as student in die gemeente gedien vanaf Julie 1987 tot Desember 1987 en verder vanaf Januarie 1988 tot Oktober 1992 as leraar, waarna hy as leraar bedank het.  Op 21 Februarie 1994 is hy weer na die gemeente beroep.

Gedurende die tydperk wat ds. Badenhorst die gemeente bedien het én werksaam was by SASOL (1988-1991), kon die gemeente al hulle skuld aan die ABK en die SA Permanent Bank delg.  Hulle kon ook opknappingswerk aan die geboue doen, aangesien die leraar geen salaris ontvang het nie en die gemeentepastorie uitgehuur is.  Na ‘n tydperk saam met ds. F.A. van der Heever wat later beroep is, het ds. Badenhorst as leraar van die gemeente bedank.  Hy is egter later, na die bedanking van ds. Van der Heever, weer beroep.

In Januarie 1992 is ds. F.A. van der Heever egter weer beroep as mede-leraar van die gemeente.  Hy het as voltydse leraar gedien, aangesien ds. Badenhorst steeds werksaam was by SASOL.  Hy het verskeie programme in die gemeente van stapel gestuur en so het die gemeente stadig weer begin toeneem in getalle.  Na 1 jaar en 7 maande het ds. Van der Heever weereens die gemeente bedank.

Die gemeente is vir ’n tydperk bedien deur besoekende leraars, maar veral deur ds. P.J. (Pieter) Raulstone, tans leraar van Middelburg ABK, wat toe nog ’n student was, asook ’n lidmaat van die gemeente. Op 21 Februarie 1994 het die gemeente ds. Lourens Badenhorst as tentmaker beroep.  In Julie 1994 is hy beroep as voltydse leraar, waar hy tans nog die gemeente bedien.  Ds. Lourens het ook betrokke geraak by die Filadelfia gemeente in Secunda wat deur dr. Johan van Wyk gestig is, maar feitlik doodgeloop het.  Die kerkgebou wat gedeeltelik gebou was, is voltooi en nog twee wooneenhede is op die perseel gebou. Dienste daar gaan nog steeds voort.

Die Evander gemeente was bevoorreg om oor die afgelope aantal jare ook te kon deel in die volgende:

• Vanuit die gemeente het verskeie persone by die Seminarium gaan studeer.  Hulle is: Pieter Raulstone, Ian Stuart en Jaco Dercksen (afstandsonderrig), asook Lukie Dercksen en Tommie Louw (voltyds by die Seminarium).
• Jaco Dercksen, tans leraar van die Brakpan gemeente, het die Evander gemeente ook ’n aantal jare as mede-leraar bedien.  Hy het saam met ds. Lourens Badenhorst gewerk totdat hy na Brakpan beroep is.
• Gedurende die tydperk was die gemeente ook bevoorreg om ander gemeentes wat nie leraars gehad het nie, van predikers te voorsien vir Sondag eredienste. Die gemeentes sluit o.a. Vryheid, Standerton, Middelburg, Witbank en Secunda in.

 

Die demografie van die dorp Evander het drasties verander.  Dit sal beslis ’n groot invloed hê in toekomstige besluite oor die gemeente.  Ons het die afgelope aantal jare heelwat lidmate en besoekers afgestaan.  Sommige is oorlede, ander het met pensioen gegaan en het die omgewing verlaat na dorpe in die Noorde en in die Suide van die land.  Deur die jare het ander geëmigreer na ander lande. Gewese lidmate van Evander Baptistekerk en hul kinders kan in veral Nieu-Zeeland gevind word, maar ook in Engeland, die VSA, Kanada en in Australië.

Maar, die Here Jesus bou Sy kerk en ons is dankbaar om deel daarvan te wees.

Ds. Lourens Badenhorst